Cô Vợ Mù Của Tống Thiếu (truyện full tác giả TB) - Chương 19
Nghe thấy tiếng la lớn của Tần Địch ai cũng chạy ra xem .
Ngỡ ngàng rằng họ đều nghĩ cô đã đẩy Tần Địch thật .
” anh Tư Mã ! “
Thấy Tư Mã chạy ra cô ta nhìn vẻ mặt uất ức giơ tay lên để Tư Mã bế lên .
” anh Tư Mã ! anh đừng trách chị Tiểu Mễ là do em sai vì em đã yêu anh , em xin lỗi chị Tiểu Mễ! “
Sững sờ bàng hoàng tóm lại là bất ngờ cô không thể nói ra được câu gì .
Nhìn thấy vẻ mặt cô mà Tần Địch hả hê nghĩ rằng Tống Thiếu sẽ vì chuyện đấy mà dần dần bỏ cô .
Những nữ hầu trong nhà thì cũng đoán được là do Tần Địch tự biên tự diễn mà ra vì họ đã quá hiểu Tần Địch rồi .
” sao ? em lại làm như vậy ? chẳng lẽ em thật sự vẫn còn yêu anh ?”
Lại càng khiến cô bàng hoàng hơn vị hôn phu cũ này không thể nào mà cô yêu anh ta được đã bao giờ cô nói cô yêu anh ta đâu .
” đến bây giờ anh vẫn nghĩ tôi yêu anh ? trước giờ tôi có nói tôi yêu anh sao ? “
Tống Thiếu đứng cạnh cô mà cảm thấy buồn cười thay cho hắn .
” vậy thì tại sao em lại đẩy cô ấy ? cô ấy đã làm gì ? “
Mễ không nói nhiều nhảy thẳng vào tát một cái thật mạnh vào mặt cô ta .
” tại sao ư ? tại vì cô ta tự mình diễn cho các người xem còn đây mới là tôi làm , còn nữa từ nay anh nên gọi tôi là chị bởi vì cô ta là em tôi “
Tức không tả nổi , cô cau có quay sang định khoác lấy tay anh bỏ đi nhưng anh dừng lại .
” hoan đã ! Tần Địch cô nên xin lỗi Tiểu Mễ một cách chân thành “
Tống Thiếu khuôn mặt như một con quỷ trừng mắt nhìn Tần Địch vì ánh mắt đó mà cô ta sợ
” em xin lỗi ! “
Tần Địch cúi gằm mặt xuống không dám ngóc đầu lên.
” thật là tức chết đi được mà ! “
Nhang chóng bước vào phòng Mễ bực mình đặt mạnh đĩa đồ ăn xuống .
” Tiểu Mễ ! đừng tức giận nữa , không tốt cho em đâu !”
Cau mày nhìn Tống Thiếu cô lại càng tức thêm
Rồi nhẹ nhàng nắm lấy tay anh rằng
” anh có nghĩ rằng em yêu anh ta không ?”
Tống Thiếu cũng chẳng hề để ý đến chuyện đấy mà nãy giờ cô cãi nhau tức giận thì vẫn là sợ anh để ý chuyện đó .
” anh không ! em yêu anh rồi mà ! “
Thế là chỉ cần câu nói chứng tỏ anh tin mình rồi thì cô lại vui vẻ chở lên .
Được hôm nghỉ cô đi mua hoa
Bó hoa ấy là bó hoa sen trắng loài hoa này mang ý nghĩa rất là trong trắng và thiêng liêng.
Sau đó cô đi mua táo , loại táo đỏ trong nước ngọt nhẹ mà không quá .
Rồi cô ghé siêu thị mua thêm chai rượu gạo nhập khẩu mùi vừa thơm còn vị lại rất ngon .
Cuối cùng thì cô lên xe tự mình lái đi đến một nơi hoang vu lạ lẫm.
Đến nơi là chỗ chôn cất của mẹ cô .
Cô mua hoa sen trắng là vì mẹ cô thích hoa sen trắng, cô mua táo đỏ là vì mẹ cô thích ăn , cô mua rượu gạo là vì lúc mẹ cô buồn hay vui đều uống chỉ có loại rượu này .
” mẹ ! con nhớ mẹ quá , mẹ con tìm được một anh người yêu rất là dễ thương anh ấy rất thương con và đặc biệt là anh ấy rất tin tưởng con mẹ xem có phải rất tốt không ?”
Ngồi ở đấy cả một buổi chiều đến tối thì cô đi la cà , đi ăn , đi chơi đủ thứ nhưng chỉ một mình cô .
Thế mà trước khi đi về cô lại định uống một ít rượu nhưng không ngờ là cô lỡ uống say cho tới khuya .
Bất giác cô không còn làm chủ được bản thân phá nguyên cả quán rượu đấy rồi lại gọi cho anh
” Tống Thiếu … anh có biết em ở đâu không?”